- Katılım
- 20 Kas 2020
- Mesajlar
- 1,130
- Çözümler
- 12
- Tepki
- 372
Selam WF, defalarca kez denk geldiğim bir ibretlik hikayeyi, alıntılayarak size sunmak, sizinle de paylaşmak istedim.
Yatırıldığı akıl hastanesinde ölü olduğuna inanan, bu nedenle de yemek yemeyen ve hiç bir yaşamsal faaliyete katılmayan bir akıl hastası, tüm uzman psikiyatristlerce girişilen her çabaya rağmen, ölü olmadığı konusunda bir türlü ikna edilememiş. Hastanın bu kararından vazgeçmeyeceğini anlayan ve tedavisini üstlenen psikiyatristlerden biri, sonunda hastaya, ölülerin kanayıp kanamayacağına dair bir soru yöneltir. Hasta "tabii ki kanamaz, çünkü, ölülerin tüm hayat fonksiyonları durmuştur" der. Bunun üzerine psikiyatrist küçük bir iğne alıp hastanın parmağına batırır. Bir müddet şaşkınlıkla parmağına bakan ve kanadığını gören hastanın tepkisi ilginçtir: "Lanet olsun! Ölüler de kanarmış."
-Abraham Maslow
Körü körüne, sorgulamadan inandığımız bir şeyi ona karşıt ne delil sunulursa sunulsun kendi savunduğu fikre göre şekillendiririz.
Görmek isteyenler için yeterince ışık, istemeyenler için yeterince karanlık vardır.
Yatırıldığı akıl hastanesinde ölü olduğuna inanan, bu nedenle de yemek yemeyen ve hiç bir yaşamsal faaliyete katılmayan bir akıl hastası, tüm uzman psikiyatristlerce girişilen her çabaya rağmen, ölü olmadığı konusunda bir türlü ikna edilememiş. Hastanın bu kararından vazgeçmeyeceğini anlayan ve tedavisini üstlenen psikiyatristlerden biri, sonunda hastaya, ölülerin kanayıp kanamayacağına dair bir soru yöneltir. Hasta "tabii ki kanamaz, çünkü, ölülerin tüm hayat fonksiyonları durmuştur" der. Bunun üzerine psikiyatrist küçük bir iğne alıp hastanın parmağına batırır. Bir müddet şaşkınlıkla parmağına bakan ve kanadığını gören hastanın tepkisi ilginçtir: "Lanet olsun! Ölüler de kanarmış."
-Abraham Maslow
Körü körüne, sorgulamadan inandığımız bir şeyi ona karşıt ne delil sunulursa sunulsun kendi savunduğu fikre göre şekillendiririz.
Görmek isteyenler için yeterince ışık, istemeyenler için yeterince karanlık vardır.